TO EXPLAIN THE MARAŞ MASSACRE ON THE BRINK OF GENOCIDE, LET US BEGIN BY UNDERSTANDING MARAŞ

TO EXPLAIN THE MARAŞ MASSACRE ON THE BRINK OF GENOCIDE, LET US BEGIN BY UNDERSTANDING MARAŞ

Maraş was founded in the 1700s BC by the Hittite commander „Markasi“, who gave its first name as „Markasi“. In the ongoing period, Maraş became a city of the Roman Empire, and then became Byzantine when the Roman Empire was partitioned, taking on the name of Germenia. In the 1600s, Evliya Çelebi states that Maraş came from „Mar- i Raş“, which means ‚Black Snake‘ in Kurdish.

After the Hittites, the Maraşite peoples are the Greeks, the Jews, the Assyrians and the Kurds. In the 1000’s years, Armenians were settled by the Byzantines in Maraş, so the ethnic structure of Maraş became more diverse. In the years of 1100, the Seljuks also came to live in Maraş. 

This rich ethnic and religious social structure became a feature of Maraş that would not submit to the ruling states of the time. This led to the Babylon Revolt, the largest and most sustained united peoples’ revolt of the era that the people of Maraş initiated and this was to result in the collapse of the Seljuks.

After the collapse of the Seljuk Empire, Maraş became a city connected to the Dulkadiroğlu Beylik, an independent principality which flourished between the years of 1300 and 1520. The Armenian, Turkish, Kurdish, Greek, Arab and Syriac peoples of Maraş in this period, despite holding different beliefs, continued to live together. 

In 1520, after defeating Shah Ismail, Yavuz added Dulkadiroğlu Beylik to the Ottoman lands. Despite this, the peoples of Maraş did not become part of the Ottoman Empire in the real sense until the 1800s, and they were not subjected to its rule. On the contrary, they resisted to order to live freely according to their own beliefs. In this sense, Maraş is the land of rebellion and resistance.

The Ottoman Empire wanted to subjugate the independent-minded peoples of Maraş and developed a massacre policy for this purpose and in 1865 it founded a special army called Fırka-i İslahiye (Division of Renovation). This special army of massacre has infiltrated the blood of the peoples of Maraş by carrying out countless massacres.

A similar massacre in 1897 was initiated against the Armenians of Zeytun, an autonomous settlement near Maraş. These massacre policies continued against Armenians until 1915; when they constituted 40 percent of the total population, the massacres continued after that date as genocide. The Armenian Genocide was presented as a Muslim-Christian conflict and therefore gained support among the peoples. 

The Armenian Genocide was completed in Maraş and Zeytun in 1922. After that date, no Armenians living in Maraş remained and all their assets and lands were usurped. The extortion that occurred was meant to be concealed by writing „the last period’s Ottoman architecture“ on the signposts on the Armenian buildings that had been destroyed in Maraş. 

The Armenians were forced to live with the longing for their own land throughout the last century. In Aleppo, in Latin American countries, they have been trying to cope with the longing by establishing ‚Maraşite Associations‘.

Although the Armenian Genocide in Maraş between 1915 and 1922 was successfully concluded, Turkification of the ethnic identity of Maraş was not completed at the level the state sought to impose since Kurds and Alevis could not be Turkified. However, the history of the genocide in Maraş and Zeytun created the cultural and social basis for the Maraş massacre in 1978. For this reason, the 1978 Maraş massacre cannot be considered independently of the socio-cultural context shaped by the 1915 Armenian Genocide.

The state, which wanted to finish the uncompleted ethnic cleansing process, in 1978 carried out the massacre of Maraş against Alevis, Kurds and dissident social groups in order to suppress rising social opposition.

GENOCIDE IN MARAŞ ON 19-26 DECEMBER 1978

A massacre planned by the state against the Alevis, Kurds, Gypsies and social forces of the democratic opposition in Maraş was carried out on 19-26 December 1978.

The massacre was initiated a necessary consequence of a systemized policy. For the sake of this, the preparation for the massacre began at the beginning of the month when a gang called ETKO (Rescue Army of Captive Turks) began attacking inside Maraş and created tensions every day. One day a coffee shop was being attacked, and another day a Kurdish, Alevi or leftist was shot in the street.

ETKO attacked a coffee shop on 3rd April 1978 in the district of Yörükselim, which was a largely Alevi area. In this attack, Gıjık Dede, an Alevi grandfather, became the first martyr in the process leading up to the massacre after throwing himself in front of oncoming bullets, declaring that „others should not die“.

The ongoing preparations for the massacre were not over. On 16th April, 1978, a similar massacre took place in Malatya. In the same day, a massacre attempt was made in Maraş, at Pazarcık where the Alevis and the Kurds were concentrated. Pazarcık CHP District President was sent a letter bomb letter and one person died.

A tense atmosphere prevailed and no community was not at peace. The massacre had started. On 19th December, a simple explosive was thrown at the Çicek Cinema, where a racist film was being shown, and the revolutionaries were blamed for the attack. A day later, on 20th December, a coffee house popular among Alevis, Kurds, and leftists was bombed. These two attacks sent shock waves throughout the Maraş community leading to a state of panic. Maraş was now powder keg ready to explode. On 21st December, a professional killer or killers who were very likely state agents, ambushed and shot dead two teachers named Mustafa Yüzbaşıoğlu (a Turkish-Sunni) and Turkish Alevi Hacı Çolak, who were going to their homes from school in a narrow street.

 

A day later, the killers and the crowd that prevented the funeral of the teachers from coming to the mosque occupied the streets. In front of the eyes of the security forces and soldiers, they poured blood in Maraş and once again like the Armenian massacre that had come before, Maras became a scene of a massacre that lasted for days.

On the first day of the massacre, Kamil Ün, his wife Gülşen, son Zeki and guest Yusuf Lakap, were murdered when their house was set on fire. In another part of the same neighbourhood, while Shah Ismail Kalayci went to work without any knowledge of anything, Hasan Öztaş, whose house was raided was murdered in front of his wounded mother, father and siblings while he tried to escape the house with his wife. Ümmühan Duman, whose son was murdered in front of his own eyes and who was wounded along his wife, committed suicide as he could not endure the pain he had experienced. Ali Şükran Havuç lost his life from the injuries he received whereas Nazim Tosun, affected by the brutality of the attack on their homes, also lost his life. 

On the same day, Imam Ergönül, his wife Güllü, his son Huseyin and his guest Mahmut Ünal, his neighbour Haci Bektas Bozkurt, Cemal Bayır, Ali Ün, Fadime Boz, Yilmaz Boz, Ali Aslan, Zeynep Aydogdu, Hatice Görür and Ercan Köse, were murdered, some of them were murdered after their houses were raided. The corpse of Turkish Sunni revolutionary, Mahmut Ünal,from Adıyaman, has been lost. His mother, desperate from grief to see Mahmut’s grave, whom she raised in poverty, said goodbye to the world without closing her eyes, hoping to see Mahmut. Yılmaz Boz, a six-month-old baby, was murdered with her mother in his mother’s arms with a long barrelled gun.

During the cold days December, Abdulvahap Yıldırım, Zöhre Yildirim, Ali Yilmaz, Hatice Yilmaz, Huseyin Yilmaz, Ismail Nergiz and daughter Zeynep, Gülsüm Akırmak and his son Hasan, Mehmet Unver, Döndü Ünver, Döndü Ünver’s unnamed baby, Ali Akıncı and Yusuf Levendiz were torn apart, burned, and beaten and brutally killed. Dönver Ünver had cried out ‚kill us together‘ throwing himself on his wife, as he and his wife were killed together with their unborn baby. Zeynep was engaged. Her father was a poor construction worker. Her father-in-law wanted to hold her wedding a week ago. A week later they murdered Zeynep with her father. She lay outside their house, as if she was hugging her father’s elderly body.

In those days, the teacher named Sarı Hoca (Blonde teacher), Ali Riza Isbilir, his son Mehmet and his daughter Sebahat and his brother of the revolutionary police, POL-DER member Hacı Veli Isbilir, were also massacred. The only crime of this family, the Turkish Sunni villager of Maraş, was to be a member of the revolutionary organisations of the time. The body of Elif Balta, who was massacred, was handed over to the district headman by the security forces, but was lost and the body cannot be found so it is deemed to be an unsolved murder. 

During this time, Süleyman Metin, Musa Funda, Fidan Suna, Aziz Tüzün, Ali Suna, Mehmet Suna, Esma Suna and the nine-month unborn baby of Esma Suna, Fatma Bilmez, their sons and Ali, Hasan Ildırcan, Hasan Küçükyakar, Hasan Yüzüak and Musa Altun were victims of the massacre. Ali Uzunpınar, Abidin Uzunpınar, Hasan Uzunpınar, Hüseyin Toklu, Kalender Toklu, Ali Shish, Cennet Çimen, İbrahim Usta, Mehmet Mengücek and Şeyho Bekan were among the murdered. The twelve-year-old Ali Traş, who tried to escape with his mother, had his legs and arms cut off and boiled in his own blood that was poured into a boiler.

Over these few days, Ali Doğan, Kemal Özdemir, Veli Yildiz, Ismail Tercanli and Abdullah Kandemir were the other Alevis and Kurds whose lives had been taken. Mithat Bozkurt was killed, allegedly because he was not circumcised. Veysel Tetovo came to Maraş with a group of friends and was massacred because he wanted to help organise resistance against the massacre. Abbas Karakız and the Darwish Zülküflü, came out to support the resistance against the massacres, but their own lives were taken during the brutal assaults of the massacres. Mustafa Acinikli’s corpse, which was buried under ground, was only found months later.

Ahmet Yildiz, Mehmet Ali Balta, Mehmet Sağlam, Ali Sağlam, Hüseyin Ceren, Hasan Cengiz and Bayram Bil were killed in villages outside the city. Fatima Bil, who was injured while trying to escape the city with her family, waited one night and one day beside her murdered son Bayram Bil. Hasan Solma has been torn from life because of the physical and psychological injuries he received during the massacre. Mehmet Kocamaz and Mehmet Kınık were murdered in the aftermath of the massacre as a result of state torture. 

Similar massacres are continuing today as massacres have been enforced, massacres have been covered, massacres have been strengthened, on the contrary, the massacre mentality has been enforced, the massacres have been strengthened, massacre policies and practices, discrimination, racism, religious bigotry and state tyranny have not been tried. On the other hand, those who worked against the massacres were convicted, put in prison and severely punished.

The massacre did not end, but continued afterwards. Those who carried out the massacres even targeted the lawyers trying to defend the rights of victims of the massacre; lawyer Colonel Ahmet, lawyer Halil Sıtkı Güllüoğlu and lawyer Ceyhun Can were massacred one by one in treacherous plans. 

In the massacre of Maras, the houses of the Alevis, the Kurds, the Gypsies and the leftists, were looted and their properties were seized. In the Maraş massacre, as in the Armenian and Dersim genocides, the children whose mothers and fathers were murdered were seized as booty. The graves of the Alevis, Kurds and some of the leftists who were slain in the Maras massacre are lost and their families and the public does not know where they have been buried.

The Maraş massacre is not over, it continues. The Alevi and the Kurds are continuing to survive, they exist. This is also the reason why the state wants to establish an ISIS camp in the area where Kurds and Alevis are living.

The Maraş massacre is a genocidal massacre carried out over days and days by state forces and related institutions as a result of the policies of the Turkish state. We are expecting and waiting for all democratic institutions and individuals to fulfil their responsibilities in order to confront and deal with this massacre.

6 Haziran 2017 Uluslararası “SOYKIRIM KISKACINDA MARAŞ” Konferansı Afişi

6 Haziran 2017 Uluslararası “SOYKIRIM KISKACINDA MARAŞ” Konferansı Afişi aşağıdaki linki Tıklayarak İndireblirisiniz:

PDF Formatı:

JPEG Formatı:

http://mardef.de/wp-content/uploads/2023/02/AP-Maras-Katliami-Konferansi-723×1024.jpg

1. Uluslararası Maraş Katliamı Konferansı, Soykırım Kıskacında Maraş Konferansı

6 Haziran günü Brüksel’de bulunan Avrupa Parlamentosu’nda, Maraş Girişimi (Daha sonra MARDEF-Maraş Demokratik Dernekler Federasyonu- olarak değiştirildi), Avrupa Conservativ/Reformcu Grup (ECR) ve KNK tarafından “Soykırım Kıskacında Maraş” başlığı altında bir konferans düzenlendi. Avrupa’nın değişik ülkelerinde 200 civarında, katliam mağduru, yazar, gazeteci, araştırmacı, hukukçu, öğretmen, katliam tanığı, milletvekili, Avrupa Parlamentosu milletvekilleri, köy vakıf ve dernekleri, akademisyen, sanatçı ve benzerlerinden oluşan Maraşlılar konferansa katıldı. Belçika’nın Başkenti Brüksel’de bulunan Avrupa Parlamentosu’nun 2 no.lu salonunda gerçekleşen konferans açılış ve 2 oturumda gerçekleştirildi. 

            Maraş Katliamı Türkiye’nin Yakın Tarihi’nin En Karanlık ve Aydınlatılmamış Katliamıdır 

            Maraş Konferansı’nın açılış konuşmasını Maraş Girişimi adına Mehmet Demir, Avrupa Konservatif ve Reformcu Grup adına Avrupa Parlamentosu Milletvekili Mark Demesmaeker ve Maraş katliamı tanığı Maviş Toklu yaptılar. 

            “Etno-Dinsel Arındırma Sürecinde Maraş” adı altında gerçekleşen 1. Oturum Maraş Girişimi Eş Sözcüsü ve Gazeteci Elif Sonzamancı moderatörlüğünde gerçekleşti. 1. Oturumda araştırmacı-yazar Aziz Tunç, “Maraş Katliamı ve Gizlenen Gerçekler”, HDP Antep milletvekili Mahmut Toğrul, “Maraş Katliamı ve Günümüzdeki Yansımaları”, edebiyatçı-yazar İnci Aral, “Maraş’ta Kıran Resimleri ve Katliam Sonrası Travma” başlıkları altında sunumlarını yaptılar. 

            “Maraş Katliamı ve Adalet Arayışı” başlığı altında gerçekleşen 2. Oturumun moderatörlüğünü gazeteci Şükrü Yıldız yaptı. Bu oturumun konuşmacıları Maraş Katliamı Davasının Avukatı İbrahim Sinemillioğlu, “1979’dan Günümüze Bitmeyen Bir Dava: Maraş Katliamı Davası”, insan hakları aktivisti ve avukat Seyit Sönmez, “38 Yıllık Adalet Arayışı/Maraş Dosyasının Durumu ve Mağduriyet”, Avrupa Parlamentosu Yeşiller Grubu Milletvekili Bodil Valero, Maraş Girişimi Eş Başkanı Mehmet Üstek, “Maraş Girişimi Rolü ve Görevleri” ve Avrupa Parlamentosu Sosyalist ve Demokratlar Grubu Milletvekili Costas Mavrides birer sunum yaptılar. 

            Bir Eşik Aşıldı ve Bir İlk Gerçekleşti. 

            Maraş Girişimi Eş Başkanı ve gazeteci Elif Sonzamancı’nın çağrısıyla yapılan saygı duruşundan sonra konferans başladı. Açılış konuşmasının ilk sözünü alan Avrupa Parlamentosu Milletvekili Mark Demesmaeker, “Türkiye’deki gelişmeler çok kaygı vericidir. Maraş katliamı, TC. tarihinin en karanlık olaylarından birisidir. Erdoğan Türkiye’yi baskıcı bir rejime götürüyor. Erdoğan her şeye saldırıyor. Basın özgürlüğü ve insan hakları yok sayılıyor. Farklılıklara dönük saldırılar endişe vericidir. Türkiye’nin bu durumda AB’ne alınması mümkün değildir. Maraş katliamı konferansının Avrupa Parlamentosu bünyesinde gerçekleşmesi çok önemli bir gelişme ve adımdır” dedi. 

            Katliamlarla ve Maraş Katliamıyla Yüzleşilmelidir, Adalet Yerini Bulmalıdır

            Maraş Girişimi adına konuşan Mehmet Demir, “Maraş katliamını gündemde tutmak, adalet mücadelesini vermek, katliama uğrayanların acılarına ortak olmak, katliamlarla hesaplaşmak, katliamların sorumlularına karşı mücadele vermek ve katliamları unutturmamak için mücadele etmek gerektiğini ve Maraş katliamıyla yüzleşmek soykırımla yüzleşmeyi gerektirir” dedi. 

            Kızılbaş, Alevi Olmak Suç mudur? 

            Katliamda eşini, abisini ve akrabalarını kaybeden katliam mağduru ve tanığı Maviş Toklu, “Maraş katliamı sistemli bir katliamdı. Önce gelip biz Kızılbaşların kapılarını kırmızıya, öbürlerinin kapılarını yeşile boyadılar. Elif Ana’nın bacısı 85 yaşındaki Cennet Çimen komşumdu. Çocukları gittiler. Anamız yaşlıdır. Yaşlılara dokunmazlar dediler. Yaşlı kadının tornavidayla gözünü oydular. Sonra getirip kuyuya attılar ve üstüne at arabasını sürdüler. Biz Alevi, Kızılbaş olmakla suç mu işledik. Çocukları öldürdünüz niye kazanda kaynatıyorsunuz? Hamile kadınların karınlarını deştiler. Bunlara diyecek bir şeyler bulamıyorum” dedi. 

            Katliamlar, Sadece İnsanların Katledildiği Süreçler Değildir. Toplumsal Hayatın Tanziminde Son Derece Önemli Siyasi Operasyonlardır. Bütün Katliamların Ardında Devletler Vardır. Maraş Katliamı da Bir Devlet Katliamıdır. 

            Maraş Konferansı’nın 1. Oturumunda ilk sözü alan araştırmacı yazar Aziz Tunç, “Bu konferansın olması, katliamlarla hesaplaşılacağı inancımı bir kez daha pekiştirdi. Maraş katliamını kim yaptı, nasıl yaptı, niye yaptı? Soruları çoğaltılabilinir. Katliamlar, o an yaşanan fiziki sonuçlar olarak görülmemelidir. İnsanlar katledilmiştir, ciddi travmalar ve sonuçlar vardır. Ama katliamlar sadece insanların katledildiği durumlar değildir. Katliam sonrasında uzun yıllar insanların yaşamında devam eden ve etkisinde kaldığı süreçler olarak görülmelidir. Katliamların sonucunda bazı insanlar yargılanıp mahkûm edilebilir. Ancak katliamın sonucu yalnızca bundan ibaret değildir. Yaratılan toplumsal travma mahkûm edilmeden, açılan yaralar tedavi edilemeden ve sonuçları ortadan kaldırılmadan, katliama uğrayan insanların sağlıklı yaşamaları mümkün değildir. Aradan geçen 40 yıla rağmen insanların günlük yaşamlarında katliamın sonuçlarını halen yaşadıklarını gözlemleyebildim. Katliamın toplumsal sonuçları bir yana insanlar bireysel yaşamlarında da halen katliamın etkisindedirler. Katliamlar, sadece insanların katledildiği süreçler değil, toplumsal hayatın tanziminde son derece önemli operasyonlardır. Katliam sadece hedef kitlenin bireylerinin katledildiği bir durum değildir. Katliam, siyasal anlamda egemen siyasal gücün bir siyasal sonuca varmak için kullandığı bir siyasal operasyondur. Maraş katliamını kim yaptı sorusunun cevabı çok nettir. Maraş katliamının sorumlusu devlettir. Ne yapılırsa yapılsındı devlet bu katliamı yapacaktı. 1915 ve 1922 arası Ermenilere ne yapıldıysa, Maraş’ta da Kürtlere ve Alevilere karşı aynı katliam yapıldı. Amasız, fakatsız Maraş katliamının devlet tarafından yapıldığı çıplak bir gerçektir. Maraş katliamını devlet yaptı demekte sorunlu bir cümledir. Bunu somut hale getirmek lazımdır. Sıradan bir vergi ve nüfus memurundan tutunda çöpçüsüne kadar herkes devlettir. Katliamın sorumlularını soyuttan somuta indirgemek gerekmektedir. Maraş katliamı içinde MİT, Ordu, siyasetin içinde katliamda doğrudan görev alanlar var. İş adamları, silah kaçakçıları, sivil-paramiliter-militarist faşist güçler vardır. Devlet, bütün bunlar yetmeyecek ki çeşitli faşist güçleri buraya yönlendirerek kullanmıştır. Maraş katliamının sorumluları net olarak bellidir. Hatta güruh halindeki faşist katiller sürüsü de bellidir. Bugün katliamı yapan planlayıcıları ve katilleri de biliyoruz. Maraş katliamını kim yaptı? Maraş katliamının sorumlusu CIA ajanları vardır. Alexander Peck’i biliyoruz. Birinin adını biliyoruz. Bu türden organizasyonlar tek başına hareket etmezler. Mutlaka başkaları da vardır. MHP Milletvekili Mehmet Yusuf Özbaş ve Av. Mehmet Edip Özbaş, Necati Gültekin, Denizlere idam cezasının altında imzası olan askeri savcı ve MHP merkez yöneticisi General Baki Tuğ, MİT Adana ve bölge sorumlusu Nazif Abanozoğlu, MİT görevlisi Şahap Homriş; efsane Yüzbaşı Mehmet Ali Çeviker, Maraşlı silah kaçakçıları Ökkeş Çokuçkun ve Gabriel Aktürk, kontrgerillanın sorumlusu emekli General Faik Türün bir hafta önce Maraş’a geliyor. Muhsin Yazıcıoğlu, Haluk Kırcı. Konjonktür oluştuğunda yükselen devrimci muhalefeti bastırmak için devlet etnik arındırma politikası gereği katliam yapılmaktadır. Terolardaki kampta bu amaçla yapılmaktadır. Evlerin çatılarına ağır silahlar yerleştirilerek katliam yapılmıştır. Arkasında devlet olmadan bunu herhangi bir örgütün yapacağı bir iş değildir. Katliamda çocuklara ve mülkiyetlere el konulmuştur. Maraş katliamı Ermeni katliamının devamıdır. Kayıp cenazeler vardır” dedi. 

            Bu İnanılmaz ve Vahşi Bir Durumdur. Kadınların Karınları Deşildi.  

            Edebiyatçı yazar İnci Aral, katliamdan bir yıl sonra on gün ve on köyde dolaşarak, katliam mağdurlarıyla yaptığı görüşmeleri hikayeler olarak kitaplaştırdı. Gidiş öyküsünü ve kadınlarla yaşadığı ilişkisini anlatan Aral, “Ben bu katliamı ve süreci edebiyatın belleğine ve katliamı toplumsal bir bellek olarak kaydetmek istedim. Edebiyatın belleğine kaydolmuş bir şey hiçbir zaman kaybolmaz. Bu katliamın olmasının bir nedeni yoktu. Katliamı yapanlar komşularıydı ve büyük bir öfkeyle doluydular. Hamile kadınların karınları deşilmiş ve ceninleri öldürülmüş. Her gittiğim yerde aynı hikayeler anlatıldı ve ben vahşete inanmak zorunda kaldım. Mahkeme tutanaklarını okudum. Ses kayıtlarını dinledim. Devletin, Gladyo’nun ve CIA’nın bir operasyonudur. Katliamda rol alanların duruşmalardaki rahatlığı ve gülüşmeleri arkasında bir güç olduğunu ispatlıyor” dedi. 

            Bugün Katliamlar Sürüyor, Maraş Katliamı Türkiye Tarihinin Bir Dönüm Noktasıdır. 

            Türkiye tarihinin bir katliamlar tarihi olduğunu belirten HDP Antep Milletvekili Mahmut Toğrul, devletin hep birilerini düşman ilan edip ve psikolojik bir saldırı ortamı yaratarak saldırdığını belirtti. Mahmut Toğrul, “Bir katliamın aydınlatılması ve bir katliamın sorumlularının açığa çıkarılması katliamlar serisini ve yeni katliamlar yapılmasını önler. Katliamların bir nedeni olmalıdır. Türkiye siyaseti bir temel paradigma üzerine kurulmuştur. Bu da tekçiliktir.  1920’den sonra tekçi anlayışı kabul etmeyen Kürtler kıyıma uğradılar. 1920 ve 1940 yılları arasında her yıl bir Kürt veya Alevi isyanı vardır. Maraş katliamı bu yakın tarihin en karanlık olayıdır. 1940’lardan sonra Kürtler ve Aleviler yenilmiş ve mevcut durumu kabul etmek zorunda kalmışlardır. 1960’tan sonra Kürtler ve Aleviler sosyalist hareketlerden etkilendiler. Yeniden uyanışa geçen Kürtler ve Aleviler katliamlarla susturulmak istendiler. Bunun için Sivas, Çorum, Malatya, Elbistan, Pazarcık ve Maraş’ta birçok katliamlar yapıldı.  Etnik yapısı, siyasal mücadeleye yönelişi bakımından Maraş katliamlar için hazır bir zemindi. Katliamı kimin yaptığı değil, ne için yaptığı önemlidir. Anlamak mümkün değildir. Şahit olmazsanız anlayamazsınız.” 

            Son süreçte Kürdistan’da yapılan vahşet ve katliamlara da değinen Mahmut Toğrul, “Farklılıklarımızı bir çatışma olarak gören bir anlayışın yerine bir zenginlik olarak gören anlayışlar; kendilerini yok saymadan ve kendi kimlikleriyle HDK ve HDP içinde bir araya geldiler. Bu durum karşısında devleti yönetenler tekçi paradigma yıkılıyor dediler ve çökertme projesini hayata geçirdiler. Ortadoğu’daki gelişmeler ve alt-üst oluşları devletin bekası için bir tehdit olarak gördüler. Devlet katliamları yaparken önceden toplum içinde onun psikolojisini oluşturuyor. Bununla düşman gördüklerine karşı linç güruhları yaratıyorlar. Eğer bunlar olmazsa bu sefer devlet bizzat kendisi yapıyor. HDP’nin ve Kürtlerin kadına verdiği önemden dolayı kadın kimliğine saldırmak için Ekin Wan’ı öldürüp çıplak olarak teşhir ettiler. Mezarlara ve şehitliklere saldırdılar. Siz neye önem veriyorsanız ona saldırıyorlar. Tepki gösterip katliam zemini yapmak istiyorlar.” 

             Kürdistan’da son süreçte yaşananlar bir vahşet ve halen süren katliamlar olarak değerlendirilmelidir. İnsan katliamıyla beraber doğa, çevre, inanç, kültür ve tarih katliamı sürüyor. Elbistan’da termik santraller, Narlı Ovası’nda devasa Çimento fabrikaları, çöp depolama alanları, arazileri satın alma ve kamulaştırma, kamp olayı tesadüfü değildir. Maraş sadece bugün değildir. Bu değerli arazileri Kürtlere ve Alevilere bırakmamak için bu katliamları yapıyorlar. Devlet iç politikada ve dış politikada mültecileri araçlaştırdı. Bunun için Terolar’da IŞİD kampı kuruldu. Yukarı Terolar’da organize sanayi kurulmak isteniyor. Bugün bunları konuşmak yaraları kaşımak değil, gerçekleri görme ve yüzleşme hamlesidir. Fırat’ın Batısı Kürtsüzleştirilmek ve Alevisizleştirilmek için Kürt Aleviler üzerinde katliamlar yapılmaktadır. 

      Adalet Arayışı Sürüyor. Maraş Davası’nda Vicdanlı Hâkimler Vardı. Bugün Hâkimlerde Yok.    

            Konferansın 2. Oturumunda, gazeteci Şükrü Yıldız’ın moderatörlüğünde ilk söz Maraş davası avukatlarından İbrahim Sinemillioğlu’na verildi. Sinemillioğlu davanın bir formalite olduğunu ve dava sürecine nasıl dahil olduklarını anlattı. Dava sürecindeki bütün adaletsizlikler ve hukuksuzluklara değinen Sinemillioğlu, “Maraş davasının hâkimleri bugünün hâkimlerinin yanında zemzem suyuyla yıkanmışlardı. O zaman vicdanlı hâkimler vardı. Bugün hâkimler yok. Batı Kürdistan Kuzey Kürdistan’dan koparılmak isteniyor. Buralar Alevisizleştirilmek ve Kürtsüzleştirilmek isteniyor. Bugün Maraş katliamı halen devam ediyor. Maraş katliamı ile ilgili sorumlulardan kimse hapis yatmadı. Hatta bazıları milletvekili bile oldular. Devlet, iki grubun vuruşması olarak değerlendirip TCK 149. Maddeden dava açtı. Devleti davanın dışına çıkarttı. Davanın seyri devleti aklamaya dönüktü.” 

            Soykırım Çok Hassas Bir Konudur. Maraş Katliamı Soykırım Mıdır, Değil midir Tartışılıyor. 

            Yeşiller Grubu Avrupa Parlamentosu milletvekili olan Bodil Valero, Ermeni ve Dersim katliamları konusunda bilgi sahibi olduğunu ancak Maraş katliamının kendisine yabancı bir konu olduğunu söyledi. Maraş katliamının Türkiye’nin çok karanlık bir döneminde gerçekleştiğini ve bunun için işimizin çok zor olduğunu dile getirdi. Katliam hakkında çok fazla bilgi sahibi olmadığını ve kendisi için tanıdık konu olmadığını söyleyen Valero, Batı olarak ne yapabiliriz? Batı’nın rolü nedir? diye soran Bodil Valero, “Soykırım tanımı 1948 yılında yapılmış. Maraş katliamı 1978 yılında yaşanmış. Bunun bir soykırım olup olmadığı mahkemelere bırakılmış. Birçok üzücü şeyler yaşanmış. Maraş katliamında şunu görüyoruz. Mahkeme önüne çıkarılanların çoğu salıverilmiş. O dönemde ne yaşandığını bilemeyeceğiz. Tekrar bir mahkeme önüne taşınmazsa bilemeyeceğiz ne olduğunu. Bu faillerin çoğu ölmüştür belki de. Hayatta değildir bugün. Fakat imkânsız bir işte değildir. Ülkede çok gerilimler yaşanmıştır farklı gruplar arasında. Türkiye’de bir uzlaşıya ihtiyaç vardır. Masaya bütün argümanların getirilmesi lazımdır. Bir şekilde af istenmesi gerekir. Af dilemek gerekiyor. Soykırım, Türk, Kürt ve Ermeniler için çok hassas bir konudur. 

            Soykırım tanımı: Soykırımın Önlenmesi ve Cezalandırılması Sözleşmesi’nin 2. Maddesi şöyle diyor: Bu sözleşmeye göre; aşağıdaki eylemlerin bir tanesi kısmen veya tamamen, ulusal, etnik veya dini bir grubu ortadan kaldırmak için yapılıyorsa, onları öldürmek veya fiziksel veya zihinsel zarar göstermek, kasten bu grubun yaşam koşullarını yok etmek amacıyla kötüleştirmek, tamamen ve kısmen bu grup içerisinde doğumu engellemek ve çocukların bir gruptan başka bir gruba sevk edilmesine sebep olmak soykırımdır. Soykırım komplosunda bulunmak, halkı soykırıma teşvik etmek, soykırım teşebbüsünde bulunmak veya soykırıma yardım ve yataklık etmek. Soykırım yapmasanız bile, soykırım teşebbüsünde bulunmanız bile, komplosunu kurmuş olmanız bile soykırım yapmış olmanız için yeterli. Türkiye’deki mahkemelerinde bu tanımı bu şekilde görmeleri lazım. Muhtemelen bu şekilde görmeyeceklerdir bu koşullar altında. Türkiye’de mahkemeler soykırım değerlendirmesinde çok uzak bir durumdadırlar. Peki ne yapabiliriz? İmkânımız vardı. Türkiye’nin AB’ne üyelik fırsatımız vardı. Türkiye’de sadece Müslüman olmayanlar azınlık olarak görülüyor. Kürtler azınlık görülmüyor. Halbuki azınlık dediğimiz şey, dinsel azınlık olduğu gibi, dilsel azınlık da vardır. Farklı farklı gruplar azınlık olarak görülebilir. Farklı iki gruba ait kişiler hem etnik hem de dinsel azınlık olabilirler. Türkiye’de dil konusunda bir grubu azınlık olarak görmek çok zor. Türkiye ile AB arasında bir mülteci anlaşması yapıldı. Bu anlaşmadan dolayı Avrupalılar Erdoğan’ın kucağına oturmuş durumda. Erdoğan’a karşı daha katı olmak lazım. Türk halkının ve demokratların istemlerine bakmamız lazım. Türkiye ile müzakereleri dondurduk. Bundan sonra da müzakereler çok zor gözüküyor. Demokratları desteklemek için müzakere sürecini açık bıraktık. Adalet ve yargı gibi 23. ve 24. Dosyaların açılması gerekiyor. Şiddetin kınanması ve terör tanımı konusunda sorun var. PKK bütün Avrupa ülkelerinde terör listesinde. Kimse bozkurtlardan ve ülkücülerden bahsetmiyor. Avrupa’da bunlar çok şiddet eylemleri yapıyorlar. Bunların amaç ve hedefleri çok tehlikeli. Bunlarında yargılanması ve terörist olarak görülmesi lazımdır” dedi.  

            Dava, Devleti Aklamaya Dönüktü. Egemenler Ne İstiyorsa Adalet Odur.

            Maraş davasının dosyasını takip eden insan hakları aktivisti Avukat Seyit Sönmez’e söz verildi. Sönmez, “Şu anda ülkemizde birileri kaybedilmek istenmektedir. İnsan canlılar arasında ölüsünü gömen canlı olarak görülmektedir. Aileler ölülerini ve mezarlarını aramadılar. Ben bu ailelere yardım etmek isterken onlar bana yardım etmeye kalktılar. Ölülere ve mezarlara karşı yapılan her hareket yaşayana karşı yapılmaktadır.” Kayıp mezarlar ve davanın tutanaklarını almak için yaptıkları girişim ve mücadeleyi, karşılarına çıkardıkları türlü türlü engelleri anlattı. 30’a yakın ailenin mezarları kayıptır. Bu aileler yasını tutamıyorlar. Şu anda devlet Maraş davasını devlet sırrı zırhına bürünerek dava tutanaklarını karanlık dehlizlerde kaybetmek istiyor. Böylece dava süreci kamuoyundan gizlenmek isteniyor. Maraş davası sahipsiz kaldı, yalnız kaldı ve ilgisiz kaldı. Faşizm, mümkünlerin rejimidir. Mümkün olmayan her şeyi mümkün hale getirir. Avrupa Anayasa Mahkemesi ve Avrupa siyaseti çok kötü bir sınav verdi. 

            Bizler İnsanlığa Karşı İşlenmiş Suçları Unutmamalıyız 

            Avrupa Parlamentosu Sosyalistler ve Demokratlar Birliği (TBC) adına Milletvekili Costas Mavrides söz aldı. Mavrides, “Maraş’ta Alevi katliamını tartışmak çok önemli. Uzun süre karanlıkta kalmış ve unutulmaya bırakılmış suçları konuşuyoruz. Bu koşullarda Avrupa Parlamentosu gibi bir yerde konferans düzenlemek çok zor. En azından bugün buradayız. Türkiye’yi ve Kürdistanı konuşuyoruz. Türkler, Kürtler ve Alevilerin çektiği acılara karşı verdiğimiz sözler var. 1978’deki Maraş katliamının, karanlık bir dönemin siyah beyaz fotoğraflarına bakıyoruz. Bu katliamda dersler çıkarmalıyız. İnsanlığa karşı işlenen suçları unutmamalıyız. Bir daha işlenmemesi için unutmamalıyız. TC. Gerçeklerle yüzleşmeyi reddediyor ve inkâr ediyor. Bu da suçun bir parçasıdır. Suçların üstü kapandığı için bu suçlar tekrar tekrar işleniyor. Şu anda bile bu suçlar işleniyor. Maraş katliamında açık bir adaletsizlik vardır. TC. Başkalarını ekarte ediyor. Avrupa Adalet Divanı bunu bir suç olarak görmüyor. Maalesef Avrupa, halkların beklentilerine cevap verememiştir. Kıbrıs’ta Atilla Güçleri insanları, Rumları katlettiler ve kaybettiler. İnsanlar halen kayıplarının cenazelerini arıyor. TC. Aynı suçu 1978’de Maraş’ta yaptı. Türkiye derin devleti delilleri yok ediyor. Kürdistan’da bugün çiçekler açmış. Egemenler bizim yorulmamızı bekliyorlar ama yanılıyorlar. Bu bir insanlık koşusudur. Bu aylarda, çiçekler Kürdistan’da tomurcuk açmış. Bu bir insanlık ve adalet mücadelesidir. Herkes bunu böyle bilmeli. Gerçekle yüzleşmediğimiz sürece yaralarımız kanayacak. Yaralarımız kanıyor. Derin devlet işbaşında ve attığımız adımları izliyor. Bunun içinde yeni katliamlar olacak. Kürdistan ve Kıbrıs dağlarında bu tomurcuklar açtıkça biz mücadele edeceğiz” dedi. 

            Maraş Girişimi Eş Başkanı Mehmet Üstek, bugünkü görev, katliamı uluslararası güçlerin gündemine taşımak ve güncelleştirmektir. “Bize düşen görev, suçları ve suçluları açığa çıkarmak ve adaleti sağlamaktır. Suçlular bulunmazsa yeni suçlar işlemeye devam edeceklerdir. Biz Kürt Aleviler katliam tehditti altındayız” dedi. 

            Salonda bulunan bir katılımcı yaptığı açıklamada bir Maraş anıtının yapılmasını önerdi. Ayrıca salonda katılımcılarda söz hakkı alıp konuştular. Konferans, sonuç bildirisi daha sonra açıklanmak üzere sonuçlandı.               

MARDEF

SOYKIRIM KISKACINDA MARAŞ’I UNUTMA, UNUTTURMA

19-26 Aralık 1978 tarihinde Maraş’ta Kürt, Alevi, devrimci ve demokrat katliamı gerçekleştirildi. Bu katliam insanlığa karşı işlenmiş bir suçtur. Bu suçu işleyen, karar veren sorumluları, suçluları ve katilleri lanetliyoruz. Maraş katliamı, siyasal amaçlarla işlenen, devlet ve devletin desteklediği faşist-dinci güruhlar tarafından gerçekleşen bir kanlı katliamdır. 

Maraş katliamı, stratejik olarak Kürtleri ve Alevileri yok etmek için yapılmıştır. Tek devlet, tek din, tek dil stratejisinin devamı olarak yapılmıştır. Bunun yanı sıra katliamın gerçekleştiği politik koşullarda gelişen devrimci mücadeleyi engellemek için sıkıyönetim ilan etmek ve ardında bir darbe yapmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu açıdan Maraş katliamı bir devlet organizasyonudur. 

Maraş’ta devlet Alevileri, Kürtleri ve devrimcileri ötekileştirmek için katliam yapmıştır. Ötekileştirmek için başvurduğu en önemli araçlardan birisi dindir. Dinler kitleleri biz ve öteki diye ayrıştırır ve birbiriyle çatıştırma zeminini hazırlarlar. Maraş’ta da din ve dini kutsallar kullanılarak toplumsal yapılar çatışmaya sürüklenmişlerdir. Burada “benden olmayan düşmandır” duygusu siyasal İslamcıların propaganda aracı haline getirilmiştir. Böylece tahrik edilen ve tahrik olmaya hazır topluluklar katliam için kullanılmaya elverişli hale getirilmişlerdir. 

Katliamların olabilmesi için bazı koşulların oluşması gerekir. İlkin birbiriyle çatıştırılacak toplumsal farklılıkların olması lazımdır. Alevi-Sünni, Kürt-Türk, Devrimci-faşist, sağ-sol gibi. Maraş’ta kullanıma elverişli ve hazır çapulcular ve güruhlar vardır. Bunlar devrimci, Alevi ve Kürtlere karşı saldıracak hale getirilmişlerdir. İkincisi, katliamı gerçekleştirmek için resmi ve sivil illegal örgütlerin mutlaka olması lazımdır. Ordu, polis, MİT, Kontrgerilla, ETKO, MHP, ülkücüler ve dini yapılar gibi. Devletin ve sistemin varlığını ve devamını zorlayan gelişmiş bir mücadelenin olması lazımdır. Katliamcılar esas amaçlarına ulaşmak için katliam yoluyla bu mücadeleyi ve örgütsel yapıyı yok etmek ve geriletmek gerekiyor. Darbe için sıkıyönetim eliyle mücadeleyi geriletmek gibi. Sadece bunların var olmasıyla katliam yapılmaz. Esas olarak devlet ve katliamcıların var olan sorunlarını çözmek için katliam yapmaya ihtiyaç duyması gerekir. Egemenler her zaman katliam yapmıyorsa katliama ihtiyaç durmadığı içindir. 

Bugüne kadar yapılan soykırım, kıyım, kırım, katliam ve pogromların arkasında, uygulamasında bizzat devlet vardır. Devlet bazen direk kendisi, bazen kullandığı kesimler eliyle katliamları gerçekleştirir. Devletin haberi olmadan kimse katliam yapmaya cesaret edemez. Devlet olmadan katliamın olması mümkün değildir. Maraş katliamı, devlet, kontrgerilla, MİT, MHP ve ülkücü faşistler ve kışkırtılmış gerici güruhlar tarafından yapıldı. Devlet, devlet desteği ve koruması olmadan komşuların komşularını sadece din farklığı nedeniyle hunharca öldürmelerini beklememeliyiz. 

Maraş’ta Sünni halkı katliamcı olmaya götüren nedenler dinlerini, kutsallarını korumak, cennete gitmek, Allaha karşı görevlerini yerine getirmek ve ganimetten pay kapmaktır. Bu açıdan katliamlar siyasal amaçlıdır. Güruhlar içinde ganimetten pay kapmak ve cennete gitmektir. 

Katliamcı kişilik, korkularını yenememiş, kendisine ve geleceğine güveni olmayan, kutsalları için yaşayan, ölen ve öldüren kişiliktir. Katliamlarda kullanılan piyonlar ve güruhlar yoksuldurlar. Bu tesadüfi değildir. Yoksulluk katliamlarda yer almayı ve rol oynamayı kolaylaştırıyor. İnanç ve ganimet paylaşımı da bunu besliyor. Çünkü yoksulların kaybedecekleri bir şeyleri yoktur. Ama kazanacakları ganimet ve cennete gidiş vardır. 

Acılar ve katliamlar benzerdirler. Katliamlarla yüzleşmek ve hesaplaşmak için iyi bilmek ve anlamak gerekir. Maraş katliamı, bir basit olay, operasyon ve hikaye değildir. 1915 Hıristiyan soykırımı gibi özel bir katliamdır.  

Maraş katliamının suçluları, sorumluları açığa çıkarılmamış ve yargılanmamışlardır. Mağdurların yaraları sarılmamış ve acıları dindirilmemiştir. Maraş katliamının yeniden katliam davası olarak yargılanması olmadan bu yangın sönmez ve katliamlar engellenemez. Maraş katliamının bir anıtı ve utanç müzesi mutlaka olmalıdır. Toplumsal mutabakatla katliam protestosu Maraş’ta yapılmalıdır. Kayıp mezarlar bulunmalıdır. El konulan mülkiyetler sahiplerine geri verilmelidir. Gizlenen raporlar açıklanmalıdır. Maraş’ın filmi ve belgeselleri olmalıdır. Katliam uluslararası alana taşınmalıdır. 

MARDEF, 19-26 Aralık tarihlerini katliam haftası olarak ilan etti. Bu hafta içinde protesto etkinlikleri yapmalıyız. Bu hafta içinde şenlik, eğlence, düğün ve geceler mümkünse olmamalıdır. 

Maraş’ta direniş sayesinde katliamcılar amaçlarına ulaşmamışlardır. Ancak Maraş’ta Kürtlerin ve Alevilerin göçertilmeleri halen sürüyor. Bunun için Maraş soykırım sürecindedir. Maraş’ta yarım kalan katliam demografik yapının bozulması; toprak, yayla ve meralara el konulması; organize sanayi, HES’ler; kömür ve çimento fabrikaları, atık arıtma ve çöp alanları, Terolar IŞİD Kampı ile bölgedeki Kürtler ve Aleviler göçe zorlanıyorlar. Bu baskılar ve göçlerden dolayı 500 bine yakın Maraşlı Avrupa’ya mülteci olarak gelmiştir. Katliamın hesabı sorulmadığı için Maraşlılar Maraş’a dönmüyorlar.

Maraş katliamını devrimci direnişle amacına ulaşmasını engelledik. Bugünkü saldırıları önlemek için örgütlenmek, birlik olmak gerekiyor. Katliamsız bir dünyaya uyanmak için örgütlenelim, direnelim ve mücadele edelim. 

MARDEF (Maraş Demokratik Dernekler Federasyonu) 

PAK Yaşlıbakım Servisi: Sevgi ve Şevkatin Adresi

Birkaç broşür elime geçti. Tanıtım broşürleri. MARDEF tarafından organize edilen ve daha yeni kurulmuş bir sosyal bakım hizmeti sunmayı amaçlayan sosyal hizmet kurumu. İşinin ve mesleğinin ehli olan insanların sunduğu biz hizmet olarak bende bir algı ve güven oluşturdu. 

            MARDEF’e bağlı PAK diye bir kurum tarafından şimdilik evlerde hizmet sunmak üzere bir YAŞLIBAKIM çalışması başlatılmış. Ben hizmetlerini madde madde sıralamayacağım. Sosyal medyada yapacaklarını ve broşürlerini kendinizde bulabilirsiniz ve görebilirsiniz. Yaşlıbakım hizmeti ile ilgili bir yazı yazma gereği neden duydum. Bu hizmet ilk sunulmuyor. Bunu yapan girişimciler de bu hizmeti kendileri bulmadılar. Sağda solda, çeşitli etkinliklerde karşılaştığımız göçmen işçi ve emekçiler hep dert yanarlar. Anne, baba ve yaşlı yakınlarının, akrabalarının sorun olduğunu ve sorun yaşadıklarını. Yaşlılarımızın tek başına kaldıklarını, kendi ihtiyaçları ve sorunlarını gideremediklerini dinleriz. Bunlara bakacak kimselerinin olmadığını ve kalmadığını ve yalnız olduklarını hep duymuşuzdur. Yaşlılarımız artık kendilerini idare edebilecek durumda olmadıklarını; işini, gücünü ve ailesini bırakıp gidemediğini veya Türkiyeye gidemediğinden yakınırlar. 

            Gerek ülkenin içinde bulunduğu faşist baskılanma, gerek şu anki ırkçı-faşist AKP’nin kendisinden olmayan herkesi düşman görmesi, tehdit etmesi sonucu; kendisini ifade edemeyen ve istediği gibi yaşama şansı olmayan milyonlarca insanımız yurt dışında göçmen işçi ve emekçi olarak sürgün hayatı yaşamaktadır. Özellikle bunların yaşlı anne ve babaları, kimsesiz ve bakımsız olarak sorunlu yaşamlar yaşamakta ve ızdıraplar çekmektedirler. Yine hepimiz yaşamış ve duymuşuzdur. Bölgemizde yaşlılarımız çokça dramlarda yaşamaktadırlar. Biz göçmen işçi ve emekçiler yaşlılarımızın sorunlarını gidermek için hep çözümler aramışızdır. Şimdiye kadar yaptığımız bakıcılar bulmak olmuştur. Bunlar genelde ihtiyaç sahibi yoksullar ve özellikle Suriyeli göçmenlerdirler. İşinin ehli ve uzmanı değildirler. Maraş ve çevresinden başka kimse bulunmadığından veya olmadığından biz bunlara mecburuz. AKP faşizmi ve devlet, muhalif kimliğimiz, sosyalist, Kürd ve Alevi oluşumuzdan dolayı bizi cezalandırıyor. Bunun içinde bu sorunumuza devlet el atmıyor. MARDEF bundan dolayı bu soruna el atıyor.

            Yaşlılarımızın sosyal güvenceleri yok. Bulduğumuz geçici çözümler bize sorun olarak dönüyor. Kendi elimizle ve paramızla yaşlılarımızı canavarlara teslim ediyoruz. Bunlar genelde keyfi davranıyorlar. Yaşlılarımıza eziyet ediyorlar. Evlerde hırsızlık yapıyorlar. Hatta ölümle sonuçlanan vakalarda olmaktadır. Bu bakım işini şebekelerde el atmış bulunmaktadırlar. Genel olarak yaşlılarımız evlilik yoluyla tuzaklara düşürülüyorlar. Bu şekilde elindeki, para, kıymetli eşyalar ve mülkiyetlerini üzerlerine geçiriyorlar. 

            Özellikle Avrupa’da bulunan göçmen işçi ve emekçiler PAK ve YAŞLIBAKIM hizmet kurumuna destek verir ve sahip çıkarlarsa bugüne kadar sorun olan yaşlılarımızın sorunlarını tek merkezden çözmüş oluruz. Maraş’ta kurulan ve hizmet veren bir kurum olduğu için özellikle Maraşlıların inanç, sosyal ve yöresel dernek, vakıf ve sosyal örgütlenmelerinin bu kurumlarla ilişkiye geçip beraber çalışmaları ve destek sunmaları önemlidir. Bu kurumlar bizim adımıza bizim sevgimizi ve şefkatimizi bizim muhtaç olan insanlarımıza sunacaklardır. Ben PAK ve YAŞLIBAKIM kurumlarını kuran ve çalışmalarını başlatan MARDEF’li dostlarımıza ve hizmet sunan insanlarımıza bu girişim ve hizmetlerinden dolayı başarılar diliyorum. Kurumsal kimliğinin tanınması ve hizmetinin devamı, kalitesi; biz göçmenlerin bütün zamanlarını meşgul eden bir sorunu çözdükleri için herkesi destek olmaya çağırıyorum. Biz istersek her şey olur ve her şey çok güzel olur. Bunun için sahiplenme ve dayanışma gücümüzü esirgemeyelim. PAK ve YAŞLIBAKIM’ı kendi işimiz ve evimiz gibi görüp, desteğimizi sunalım. Bütün yönetici, çalışan ve destek sunanlarını kutluyorum. Şimdiden başarılar diliyorum.       

MARDEF Yöneticisi 2 Temmuz 2019 

MARDEF Tüzük

§ 1   Federasyonun adı, yeri ve mali yılı

  1. Federasyonun adı “Maraş Demokratik Dernekler Federasyonu”dur. Federasyon, ilgili Federasyonler siciline kayıtlıdır. Federasyonun kısa adı, ‚MARDEF e.V.‚ dir.
  2. Federasyonun merkezi Leverkusen ’dir. 
  3. Federasyonun mali yılı, takvim yılı olmaktadır.

§ 2   Amaç ve çalışma alanları, kamuya yararlılık;

  • Federasyon, dünyanın heryerinde yaşayan Maraşlıları güncel hayatın tüm alanlarında ulusal ve uluslararası düzeyde temsil eder. Maraşlılar ile diğer halklara mensup göçmenler ve Avrupa halkı arasında yakınlaşmaya hizmet eden, eşit haklara ulaşmaya dayalı çalışmalar yürütür.
  • Federasyon, kadının toplumda eşit hak ve koşullara kavuşturulması doğrultusunda çalışma yürütür. Bununla birlikte kadına yönelik her türlü ayrımcılık ve şiddete karşı projeler geliştirir, etkinlikler düzenler, kadın kurumlarıyla ortak çalışmalar yürütür, özgün kadın örgütlenmesini destekler.
  • Federasyon, Maraşlıların sorunları hakkında dayanışma ve destek geliştirmek için bulundukları ülkede ilgili kurum ve kuruluşlara dönük, kamuoyu-lobi çalışmaları yapar.  Bu yönlü çalışmalarını kamuoyuna yansıtmak için bildiri, afiş, broşür vb. yayınları çıkarır, panel, seminer, konferanslar düzenler. Bu amaçla görsel ve işitsel basından yararlanma imkânlarını geliştirir.
  • Federasyon, amaçlarını gerçekleştirebilmek için her türlü, Basın-Yayın Kurumu, Eğitim Kurumu, Gençlik ve Spor Merkezleri, Kültür-Sanat Merkezleri, Bilim Araştırma Kurumu, vb. yan kollar, kurumlar, komisyonlar, fonlar, vakıflar, kooperatifler, enstitü, kütüphane, inisiyatif, platform, vb. alt birimler oluşturabilir ve amaçları doğrultusunda kurum ve kişileri görevlendirebilir. 
  • Federasyon, Maraş yöresinin diline, tarihine ve kültürüne ilişkin araştırmalar yapar ve yaptırır.
  • Federasyon, amaçlarını gerçekleştirirken, kendisine üye olmayan diğer kurum ve kuruluşlarla dostluk ve dayanışmayı esas alır; ortak projeler geliştirir, etkinlikler düzenler, uygun bulduğu projeleri, maddi ve manevi olarak destekler.
  • Elbistan, Pazarcık ve Maraş katliamı ile başlayıp, 12 Eylül cuntası ile doruğa vardırılan Maraş diasporasının bir sosyal-siyasal, etnik ve kültürel soykırım olduğunun tespiti noktasında, hukuksal, sosyal-siyasal ve kültürel mücadele yürütmeyi temel hedefi olarak belirler. Federasyon, Maraş katliamının hesabının sorulmasını öncelikli görevi olarak görür.  Bu konuda yerel, ulusal, uluslararası siyasi, hukuk çevrelerine sorunu taşımak, bunu sürekli ve sonuç alınıncaya kadar süren bir çalışma haline getirir.
  • Federasyon, ekolojik değerleri önemseyerek bölgede doğaya, tarıma, havaya zarar veren, iklim dokusunu zedeleyen bütün Termik santral, HES, Çimento fabrikası, maden ocağı, çöp fabrikası, orman kıyımı vb. faaliyetlere karşı tavizsiz bir duruş sergiler. Çevreye zarar vermeyen alternatif enerji ve gıda ürünlerinin üretilip tüketilmesini geliştirmeyi esas alır.
  • Federasyon vergi yasasının “vergi indirimine tabi faaliyetler“ maddesi temelinde sadece kamu yararına hizmet amaçlı çalışmaları kendisine hedef alır. Federasyon özverili bir temelde amaçları çerçevesinde hizmet sunar. Bireysel ekonomik çıkar ve menfaatler peşinde değildir. Denek maliyesi sadece bu tüzük de belirlenen amaçlar için kullanılabilir. Federasyon üyeleri derneğe gönüllü temelde hizmet ederler ve herhangi bir ayrılma vb. durumda ödedikleri bağış, aidat vb. üzerinden bir hak talep edemezler.
  • Federasyon Yurt Dışında yaşayan Maraşlıların ülkeye dönüşünü teşvik eder. Ülkeye Dönüşün önündeki en büyük engel olan Toprakları sattırma, el koyma, kamulaştırma gibi Topraksızlaştırma faaliyetlerine karşı aktif çalışma yürütür. Bunun için özellikle yayla ve köy meralarının tekrardan gerçek sahiplerine verilmesi için çaba gösterir.
  • Büyükşehir yasası ile demografik olarak birbirinden kopartılan yerleşim yerlerinin tekrar Doğal sınırlara göre yeniden yapılandırılması için çaba sarf eder.

§ 3   Üyelik; 

  • Federasyon Tüzüğünü kabul eden Her birey, tüzel kişilik veya kurum derneğe üye olabilir.
  • Federasyona üye olma talebi yazılı bir şekilde Yönetim Kuruluna sunulur. Yönetim Kurulu gerçekleştirdiği ilk toplantısında üyelik başvurularını değerlendirir. Üyelik talebinin Reddi durumuna yapılan itirazları Federasyon Üye Toplantısı basit çoğunluğu karara bağlar.
  • Onursal üyeler, Federasyon Genel Meclisi veyahut Genel Kurul tarafından belirlenir.
  • Federasyonun imkânları doğrudan ve sadece Federasyon amaçları çerçevesinde değerlendirilir. Federasyon üyeleri Federasyon maliyesinden ödenek alamazlar. Üyeler, ayrılma veya Federasyonun feshi durumunda mal varlığından kendi ödedikleri aidatları geri isteyemez veya diğer bir hak iddia edemezler.

§ 4   Destekçi Üye

  • MARDEF’in amaçlarını paylaşan ve destekleyen her gerçek ve tüzel kişi veya kurum, MARDEF ‘e destekçi üye olabilir. Destekçi üyelik başvurusunun kabulüne MARDEF yönetim kurulu karar verir.
  • Destekçi üyeler, MARDEF’in faaliyetlerinden düzenli olarak haberdar edilirler.
  • Destekçi üyelerin, MARDEF’in düzenlediği toplantılar ve genel kuruluna misafir olarak katılma hakları vardır.

§ 5   Üyelik aidatı; 

        Federasyon üyeleri Üye toplantısında belirlenen (ayda en az 5,00 Euro) Federasyon aidatını düzenli olarak ödemekle mükelleftirler. Tüzel kişilerin aidatı yılda en az 200,00 Euro’dur. Onursal üyeler, üyelik aidatından muaftırlar.   

§ 6   Üyelikten çıkarılma; 

  • Üyelik şu hallerde son bulur: Üyenin ölümü / üye olan kurumun kendisini fesih etmesi, Üyelikten istifa ya da Üyelikten çıkartılma.
  • Üyelikten istifa, Yönetim Kurulu’na yazılı başvuruyla olur. Üyelikten çıkma isteminde bulunanların üyelikleri, çeyrek yılın sonunda biter. Üye her çeyrek yılın sonunda, bir aylık süreyi gözeterek, istifasını sunabilir.
  • Üyelikten çıkarılma, Federasyon Tüzüğünde belirlenen görev ve sorumlulukların yerine getirilmemesi; ahlaki yüz kızartıcı suçlar. Federasyon çıkarlarına zarar verme gibi durumlarda gerçekleşir. Üyelik Genel Kurul’da 3/4 oy çokluğu ile sona erdirilir.  

§ 7   Maraş Demokratik Dernekler Federasyonu’nun Organizasyon Yapısı

  • MARDEF, bağlı birliklerle etkin koordinasyonun sağlanması ve Almanya’nın federatif, Avrupa’nın Konfederatif yapısı sonucu doğan ödevlerin etkin şekilde yerine getirilmesi amacıyla eyalet ve ülke Meclisleri kurar. Eyalet ve ülke Meclislerinin kurulması kararını yönetim kurulu verir.
  • Eyalet ve Ülke Meclislerinin seçimi ve oluşturulması, o Eyalet ve Ülke MARDEF üyelerinin katılacağı bir Üye Toplantısı ile yapılır.  MARDEF’e üye Federasyonların yönetimleri Meclisin doğal üyesidirler.
  • Eyalet temsilciliklerinin iç ve dış temsildeki hukuki meşruiyeti MARDEF’in tüzel kişiliğinden doğar ve ona dayanır.
  • MARDEF’in yönetim kurulu üyeleri, eyalet ve ülke meclislerinin oturumlarına katılmaya, söz almaya ve öneride bulunmaya yetkilidirler.
  • Eyalet ve ülke meclislerinin yönetim kurulu, MARDEF’in yönetim kurulu toplantılarına katılmaya yetkilidirler. Katılanların söz ve oy hakkı vardır.
  • Meclisler, MARDEF’in yerel örgütleridir. MARDEF tüzüğü meclisler için bağlayıcıdır.

§ 8   Federasyonun organları;

        Federasyon Organları yetki sırasına göre şunlardır: Genelkurul, Federasyon Meclisi, Yönetim Kurulu ve Denetleme Kurulu.

§ 9   Genel Kurul

  • Genel Kurul, Federasyonun en yetkili organıdır. Genel Kurul’da bulunan her üyenin oy hakkı bulunmaktadır.
  • Genel Kurul toplantısı 2 yılda bir defa yapılır.
  • Üyelerin 1/3 çoğunluğunun başvurusu veyahut da Yönetim Kurulunun gerekli görmesi halinde Genelkurul Olağanüstü toplantıya çağrılır.
  • Yönetim Genel Kurul toplantısı çağrısı en az 14 gün öncesinden, geçici gündem maddeleri ile üyelere bildirir.

§ 10 Genel Kurul’un Görevleri

Genel Kurul, aksi bu tüzükte açıkça belirtilmedikçe, Federasyonun amaçlarının gerçekleşmesi için özellikle de şu konuları karar altına alır:

  1. Federasyon bütçesinin belirlenmesi,
  2. Yıllık faaliyet ve maliye raporlarının kabul edilmesi, Yönetim Kurulu’nun aklanması,
  3. Yeni Yönetim ve disiplin Denetleme Kurulunun seçilmesi, 
  4. Gerekli durumlarda Yönetim, Denetleme kurulu veyahut tek tek üyelerinin azledilmesi,
  5. Tüzüğün değiştirilmesine ve Federasyonun feshine ilişkin karar alınması.

§ 11 Genel Kurul’un karar alması

  1. Usulüne uygun olarak Üye sayısının salt çoğunluğu ile toplanan bütün Genel Kurullar karar alma yetkisine sahiptir. Salt çoğunluğun sağlanmadığı durumlarda 4 hafta içerisinde yapılacak Genel Kurul salt Çoğunluk aranmaksızın gerçekleştirilir.
  2. Tüzükte aksi belirtilmedikçe Genel Kurul, alınacak kararları hazır bulunan üyelerin salt çoğunluğuyla alır. 
  3. Tüzük değişikliklerinde, geçerli oyların 3/4 çoğunluğu gerekmektedir.
  4. Genel Kurul, Genel Kurulca belirlenen bir divan ve Tutanakçı tarafından yürütülür. Genel Kurul’da alınan tüm kararlar toplantı divanı ve kâtip tarafından imzalanan tutanağa işlenir. Tutanaklar arşivlenir.
  5. Her delege sadece kendi oy ’unu kullanabilir.

§ 12 Federasyon Genel Meclisi 

  1. Genel Meclis, iki Genel Kurul arasında MARDEF yönetimi ile Eyalet, ülke meclisleri ve MARDEF’e bağlı komisyonlar arasındaki koordineyi sağlayacak en üst karar organıdır.
  2. MARDEF’in Ülke, bölge ve Eyalet meclis sözcüleri, eşbaşkanları ve belirleyecekleri kişiler ile MARDEF yönetim, denetim, basın vb. bütün kurumlarının bileşimi ile MARDEF Genel Meclisi oluşur. Üye derneklerin başkan ve eşbaşkanları MARDEF Genel Meclisinin doğal üyesidirler. 
  3. Genel Meclis en geç 6 ayda bir toplanır.

§ 13 Yönetim Kurulu

  1. Yönetim Kurulu 11 asil, 2 yedek üyeden oluşur: 2 Eşbaşkan, 1 Sayman, 1 Sekreter ve 7 üye. Eşbaşkanlar 1 Erkek ve 1 Kadın üyeden oluşur. Ayrıca Bütün Meclis eşbaşkanları de Yönetim kurulu üyesidirler.
  2. Yönetim Kurulu; Genel Kurul’da gizli oy, açık sayım ilkesi ile iki yıllığına seçilir. Eski yönetim bir sonraki seçime kadar görevinde kalır.
  3. Sekreter, MARDEF’in bütün yazışmalarından, karar ve duyuruların Üyelere ulaştırılmasından, Üyeleri toplantıya çağırıp Üye toplantısında protokol tutulmasından sorumludur.
  4. Yasal olarak dışa karşı her iki Eşbaşkan’ın ortak sorumluluğu vardır.

§ 14 Yönetim Kurulu’nun görevleri

  1. Genel kurul ve MARDEF Genel Meclisinin aldığı kararları hayata geçirmekle yükümlüdür.
  2. Derneği dış alanlar da temsil eder.
  3. Genel Kurul’a Federasyon harcamaları konusunda Mali rapor ve iki Kurul arasındaki çalışmaları değerlendiren bir çalışma raporu sunup yeni dönem Mali planlamasını hazırlar.
  4. Genel Kurulu hazırlayıp toplantıya çağırır.

§ 15 Denetleme Kurulu

  1. Denetleme Kurulu 3 kişiden oluşur.
  2. Denetleme Kurulu her mali yılı denetleyip sonuçlarını yazılı olarak Genel Kurul’a sunar.
  3. Denetleme Kurulu Kurul olarak her zaman denetleme hakkına sahiptir.
  4. Denetleme Kurulu üyeleri aynı zaman da Yönetim Kurulu üyesi olamazlar ve sadece 1 dönem için seçilirler.

§ 16 Disiplin Kurulu

  1. Disiplin Kurulu 3 kişiden oluşur.
  2. Disiplin kurulu MARDEF Yönetimi veya Genel Meclisine intikal eden konuları araştırıp sonuçlarını Genel Meclis veya gerektiği durumlarda Genel Kurula sunmaktan mükelleftir.
  3. Disiplin Kurulu üyeleri aynı zaman da Yönetim Kurulu üyesi olamazlar ve sadece 1 dönem için seçilirler.

§ 17 Federasyonun kendini fes etmesi ve mal varlığı; 

  1. Federasyonun feshi için toplanan olağanüstü Genel Kurul’da, üye oylarının 2/3 çoğunluğu gereklidir. Federasyonun Feshi tasarısı Toplantı daveti ile bütün üyelere bildirilmelidir.
  2. Federasyonun feshi veya amaçlarının ortadan kalkması durumunda maddi varlığı doğrudan UNICEF’e devredilir.

Maraş Demokratik Dernekler Federasyonu

Morbach 16.06.2019

MARAŞ VE PAZARCIK SEÇİMLERİ ÜZERİNE

Bir yerel seçim geride kaldı. Bu seçime ilişkin bir değerlendirme yazımızın konusu değildir; ancak bir cümle ile belirtmek gerekirse, bu seçimin kazanan ve kaybettireni HDP olmuş, AKP/MHP iktidarı büyük bir darbe yemiştir.

AKP/MHP iktidarını yenen HDP’nin cesur ve yaratıcı politikası Maraş’tan da uygulandı, fakat kimi basiretsiz koltuk sevdası Politikacılar sayesinde Pazarcık da kaybedildi, daha doğrusu Pazarcıklılara kaybettirildi.

PAZARCIK’DA TEK ADAY İLE SEÇİME GİRME KARARI NASIL BELİRLENDİ?

Bir önceki seçimlerden Pazarcık için kesinleşen bir tablo vardı: Pazarcık da Demokrasi cephesinin kazanıp AKP/MHP iktidarının alt edilmesi ancak ve ancak tek Aday ile seçime girilmesi ile mümkündü. Bu noktada biz Maraş Girişimi olarak halkımızın bu beklentisi gereği devreye girerek HDP ve CHP ile dolaylı ve doğrudan görüşmeler yapıp halkımızın bu talebini ilettik. HDP daha seçimden 1 yıl kadar önce yapılan bu görüşmelerde eğer CHP’den teklif gelir ise olumlu bakacaklarını belirttiler.

Sayın Kamil Dalkara da bu dönem de CHP adına bizzat gidip HDP ile görüşerek Tek Aday ile seçime girilmesi kararı alınmasında önemli bir rol üstlendi.

Maraş demokratik muhalefetinin kahir ekseriyetinin beklentisi olan “birlikte hareket etme” isteği çok önemliydi ve HDP toplumun bu isteğine   ve halkın sosyal siyasal dokusuna uygun davranarak hem toplumun beklentisini hem de çok önemli bir sorumluluğu yerine getirmiş, halkımızın İYİ PARTİ’ ye payanda olmaması gerçeğinden hareketle Maraş genelinde Elbistan dışında hiçbir yerde aday çıkartmamıştır.

PAZARCIK CHP ÖRGÜTÜNÜN İKİYE BÖLÜNME SÜRECİ

Maraş Girişimi bu yönlü destek faaliyetlerini en üst noktada sürdürürken, CHP kendi içinde, hiç doğru ve anlamlı olmayan bir aday belirleme krizi yaratmış ve bu krizle boğuşur olmuştu. Tek aday da anlaşmanın saşlanıp kazanmanın kesin olduğu bir noktada CHP için de böyle bir gereksiz tartışmanın başlaması sorunu büyüttü. Bu sorunlar, partilerin iç sorunlarıdır ve daha uygun yöntemlerle çözülmesi tercih edilir.  Ancak ne Maraş’ta yaşanan bu ayrışmanın tarafları ve ne de CHP yetkilileri bu konuda gerekli sorumluluğu ve basireti göstermemişler ve söz konusu tartışmanın zararlı bir ayrışma ve çatışmaya dönüşmesini önlememiş/önleyememişlerdir.

En nihayetinde CHP’nin kendi içinde çözmesi gereken bu sorun adaylardan birisi ve Pazarcık CHP örgütünün ezici bir çoğunluğu halkın çıkarlarını ve demokratik değerleri hiçe sayarak Pazarcık’ta ve Türkiye de esamisi okunmayan ve şaibeli ilişkiler içinde olduğu çoktan beri konuşulan DSP’den adaylığını ilan etmesine yol açmıştır.  

KAMİL DALKARA “ESKİ CHP”LİLERİN TEMSİLCİSİ OLDU

Bu noktada şunu belirtmek gerekir ki, bu kopuş sürecin de Sayın K. Dalkara Tek Bir Kişi değildir, arkasın da onunla hareket eden, hatta O’nu böyle bir kopuşa teşvik eden Pazarcık CHP Örgütünün önemli bir kesimi vardır. Geride kalan bazı aile temsilcilerine bakıp CHP örgütünün Haydar İkizer’in safında kaldığını söylemek yanılgıdır. Pazarcık CHP örgütünü öyle sadece birkaç aileye indirmek de doğru değildir. Bu noktada ayrışma sürecinde Pazarcık CHP’ den toplu istifalara bakılırsa bu gerçek daha iyi görünecektir.

Dolayısıyla biz Maraş Girişimi olarak Pazarcık da HDP ile yapılan bu anlaşmayı “içine sindiremeyen” bayı ESKİ CHP’lilerin bu kopuş da önemli bir rol üstlendiğine inanıyoruz. CHP’ye oy verenler, bu defa oylarını CHP dışında değerlendirmişlerdir, bir anlamda CHP kendi adayına sahip çıkmamış, çıkamamıştır.

Halbuki herkes ve en başta Pazarcık halkı çok iyi biliyordu ki, söz konusu adaylar “bir adaya” indirilseydi, yani “tek aday” olarak seçime girilmesi sağlanabilseydi, “tek aday”ın kim olduğuna bakılmadan, bütün Pazarcıklılar gönül rahatlığıyla ve seve seve o “tek aday”a oylarını verecekler ve AKP’nin Pazarcık’taki saltanatını yıkmanın güzelliğini yaşayacaklardı. Ne yazık ki birileri Pazarcık halkına bu güzelliği yaşamasını çok görmüştür. 

Her şey bu kadar açık ve net ortadayken, Pazarcık’ta hiçbir çalışması ve varlığı bulunmayan bir partiden aday olarak, toplumun beklentilerinin gerçekleşmesini önlemek, Pazarcık halkının çıkarı veya Pazarcık halkına iyilik olarak sunulamaz.  Öte yanda bu bölünmenin zeminini yaratarak, bu bölünmeyi adeta teşvik ederek, bu bölünmeyi önlemeye çalışmaktan ısrarla kaçınarak, bugün ortaya çıkan sonucun doğmasında sorumlu olanların yaptığı da ayrı bir değerlendirme konusudur.

Maraş girişimi olarak Pazarcık halkının birlik olma isteğine ve AKP’den belediyeyi alma beklentisine uygun olmayan bu politikayı şiddetle reddetmiş ve bunu yapan adayın topluma zarar verdiğini, en başında ve en açık ifadelerle belirtmiştik.

Ancak buna rağmen basiretsiz, bencil ve halkın çıkarlarını dikkate almayan kompleksli küçük hesaplar peşinde koşan, gözünü hırs bürümüş sözde politikacıların bu tutumlarının sonunda, hem HDP’nin ve tüm halkımızın oyları heba edilmiş, hem halkın beklentisi ve özlemi karşılık bulmamış, hem de CHP adayının emek ve çabaları boşuna gitmiş ve AKP bir kez daha Pazarcık’ta belediye başkanlığını almıştır.  

KENDİNİ “GALIP” İLAN ETMENİN BEDELİ PAZARCIK HALKININ KAYBETMESİ OLMUŞTUR

Tüm bunlara rağmen birilerinin “ben tek bir kişiydim, on bin oy aldım ve kazandım” demesini esefle kınıyoruz. Bu yaklaşımlar sonucudur ki 2014 yılın da yine Kamil Dalkara adına HDP ilçe binasını çetevari basan aynı kişiler şimdi de CHP ilçe binasını basma yüzsüzlüğünü göstermişlerdir.

Bu tavır normal kabul edilebilecek bir sonuç değildir.  Kimse bu pespaye politikada ve bu kifayetsiz muhterislikte başarı olarak söz etmemelidir. Tam tersine halkın yıllardır süren büyük özgürlük beklenti ve umutlarını, kendi egolarını tatmin etmek için kullananlar hem bugün hem yarın bu vebali boynunda ağır bir zincir gibi taşıyacaklardır.   

Kaldı ki tekrar belirtelim ki. Kamil Dalkara bu seçime öyle tek başına girmemiştir; arkasın da Pazarcık eski CHP örgütünün ve Gençlik kollarının hepsi saf almıştır.

AVRUPADAKİ DERNEKLERİ ANLAMSIZ KAVGADA TARAF OLMAYA ÇAĞIRMAK DOĞRU DEĞİLDİR

Maraş Girişimi olarak seçim sürecinde özellikle Maraş girişiminin faaliyetlerine ve çalışanlarına dair ileri sürülen seviyesiz tutum davranış ve iddiaları şiddetle reddediyoruz. Küfür siyasetini de kendini beğenmiş zavallılığı da bu toplum hak etmedi.  Maraş girişimi olarak topluma ve halkımızın değerlerine duyduğumuz saygıdan dolayı bu tür saldırılara cevap vermemiş olmamız, zayıflık olarak algılanmamalıdır.  

Bu türden yaklaşımları bir zavallılık ve belden aşağı vurma hali olarak değerlendiriyoruz.  İnsanlar buraya, Avrupa’ya, sadece kişisel yaşamını kurmak amacıyla gelmedi.  Kaldı ki herkes bilsin ki bu sistem değişmediği sürece ne orada yaşayanların ne de burada yaşayanların yaşam güvencesi olmayacaktır. Bugün orada olanların yarın dünyanın bir başka yerinde bulunmayacaklarının hiçbir garantisi olmayacaktır.

O nedenle bu tür yaklaşım içinde bulunan ve buradan hareketle Maraş girişimi çalışmalarına ve Maraş girişiminin çalışanlarına karşı söylenen her sözün, sadece söyleyene zararı olacaktır.   

Maraş girişimi olarak halkımızın bu sonucu hak etmediğini, tersine büyük bir fedakarlıkla sandığa giderek, AKP faşizminin bütün izlerini Pazarcık belediyesinden silinmesi için elinden geleni yaptığını biliyor ve halkımızı bu vesile ile saygı ile selamlıyoruz. 

Maraş Girişimi olarak izlenen sağlıksız politikaların zemini olmayacak, olan biteni halkımızın sağduyusu ve metaneti ile ele alacağız. Pazarcık halkının yaratılan tahribatı ve gösterilen sorumsuzluğu da diğer yanda ortaya konan fedakarlığı ve basireti de en iyi şekilde değerlendireceğine inanıyoruz.  Önümüzdeki sürecin asli öznesi olduğumuzu bilmenin sorumluluğuyla hareket edeceğiz.

ELBİSTANDAKİ ARKADAŞLARIMIZI KUTLUYORUZ

Bu arada Elbistan da fedakarca, kararlılık ve cesaretle çalışan adaylarımız ve arkadaşlarımızı bütün kalbimizle kutladığımızı belirtmek istiyoruz. Özellikle HDP’li gibi davranarak, toplumu yanlış yönlendiren, HDP’nin bedellerle kazanılmış değerlerini İYİ Partiye pazarlayanların yarattığı tahribatın küçük olmadığı, arkadaşların bu koşullarda büyük özveriler göstererek partinin varlığını göstermeye çalıştıkları biliniyor. Bunca olumsuz koşullarda çok büyük bir çaba içinde olan bu arkadaşların emeği unutulmayacaktır. 

Değerli Maraşlılar, Pazarcıklılar, Elbistan, Nurhak, Ekinözü, Afşin, Göksün, Çağlayancerit ve diğer ilçelerde bulunan dostlar

Hepiniz bu önemli süreçte büyük emekler harcadınız, hepinizi saygı ile selamlıyoruz. Ancak sürecin yarattığı olumsuzluklardan hareketle moral bozukluğu, karamsarlık ve umutsuzluk yaratmak doğru değildir.  

Önümüzdeki sürece daha güçlü ve daha etkili bir biçimde hazırlanmalıyız. Bu seçim bir kez daha çok acık ve net olarak göstermiştir ki demokratik siyaset olmadan hiçbir siyasal kazanım elde edilemez, edilse bile korunamaz. O nedenle biz bu siyasetin büyütülmesi ve geliştirilmesi için elimizden geleni yapmalı mücadelemizin ihtiyaçlarına kendimizi hazırlamalıyız. 

Maraş Girişimi

12.04.2019

MARAŞ DEMOKRATİK DERNEKLER FEDERASYONU

BASINA VE KAMUOYUNA

DEMOKRASİ İÇİN BİRLİK TEMEL ZEMİNİMİZDİR.

Biz Maraşlı demokratik dernekler olarak hem yöremiz ve toplumumuz için hem de demokrasi için sürdürdüğümüz mücadeleyi daha ileri bir noktaya taşımak amacıyla, uzun ve zorlu çalışmalardan sonra, federasyonlaşma sürecinde önemli bir adım atmış bulunuyoruz.

Bilindiği gibi, Maraş Girşimi, uzun süreden beri yurt dışında yaşayan Maraşlıların sorunlarıyla ilgili çalışmalarını sürdürmektedir.  Maraş Girişimi, sürdürdüğü bu çalışmalar esnasında, bölge insanlarının ihtiyaçları doğrultusunda faaliyet yürüten çok sayıda demokratik kurumla temas etmiş, aynı amaçlar ve aynı sorunlar için beraber çeşitli organizasyonlarda bir arada bulunmuşlardır.

Aynı yöreden ve aynı toplumsal yapıda oluşmuş, aynı sorunlarla uğraşan ve aynı çözümler için mücadele eden bu çok sayıda derneğin beraber bir ortak platformda buluşması isteği bu kurumların da halkında genel talebi olarak ortaya çıkmıştır. Arzu ve talep edilen bu beraberlik sağlandığında, daha büyük bir gücün açığa çıkmasının sağlanacağını gören Maraş Girişimi, son birkaç yıldan beri bu gerçeği toplumun gündemine taşımaya ve bu gerçeğe uygun olarak pratik bir adımın atılmasını sağlamaya çalışmıştır. 

Bu tespit ve çalışmaların sonunda, Maraş Girişimi bünyesinde oluşturulan bir komisyon çalışmalarını sürdürmüş ve çok sayıda bölge derneği ile görüşmeler ve toplantılar yapmıştır. Yapılan bu görüşme ve toplantıların tamamında ortaya çıkan gerçek şu olmuştur; Bütün kurumlar birlikte hareket etmenin çok doğru ve gerekli olduğunu kabul etmelerine rağmen, doğabilecek bazı sorunlara dikkat çekerek kaygılarını paylaşmışlardır.

Bu kaygıları göz önüne alan Maraş Girişimi, ilgili yöre derneklerinin de içinde yer aldığı bir komisyon oluşturarak, belirtilen kaygıları gideren bir tüzük oluşturmuş ve federasyon kurma kararını sonuçlandırmak amacıyla, 24. 3. 2019 tarihinde son defa bir araya gelmiştir.

Oluşturulan tüzük gün boyu süren toplantıda bütün maddeleri ayrı ayrı okunarak onaylanmış ve böylece, demokratik Maraşlı dernekler, federasyon kurma konusunda ortak bir iradeyi ortaya koymuşlardır.

Federasyonun onaylanmasından sonra geçici yönetim kurulu oluşturularak federasyonlaşmanın bundan sonra sürdürülecek olan çalışmaları bu kurula devredilmiştir. Buna göre yasal prosedür, kitle çalışması ve tanıtım etkinlikleri ile teknik komisyonlar oluşturularak Maraş Demokratik Dernekler Federasyonu (MARDEF- FEDKOM) kamuoyunda ve demokrasi mücadelesinde yerini almaya karar verilmiştir. Bu Federasyonun kuruluş toplantısında, Kulyanlar Dayanışma ve Kültür Derneği, Tilkiler Köyü Sosyal Dayanışma Derneği, Hamburg Kaşanlı Köyleri Derneği, Milyan Sosyal Dayanışma Derneği, Çiftlikkale Köyü Sosyal Dayanışma Derneği, Gözpınar Birlik Derneği, Zinkan Köyü Derneği, Bozlar Köyü Derneği, Esmapur Köyü Derneği, Maksutuşak Köyü Derneği toplantıda hazır bulunurken birçok köy temsilcisi de toplantıya katılmıştır.

Federasyonunu oluşturan dernek temsilcileri, önümüzdeki süreçte çok sayıda demokratik derneğin bu federasyonda yer alacağını, kendilerini de bunu için çalışacaklarının belirterek önümüzdeki süreçte federasyonun büyüyerek gelişeceğini belirtmişlerdir.

Federasyon tüzüğünün madde madde tartışılıp ele alındığı toplantı da kurulacak federasyonun adının MARAŞ DEMOKRATİK DERNEKLER FEDERASYONU olması karar altına alınıp, federasyonun kısaltılmış isminin MARDEF (Kürtçe Federasyona FED-KOM) olmasında görüş birliğine varıldı.

Maraş Demokratik Dernekler Federasyonun bu toplantısında, federasyonun kurulmasının kararlaştırılması ve buna ilişkin geçici yönetim kurulunun oluşturulmasından sonra,

1.     Son dönemece girilmiş olan yerel seçimleri de değerlendirerek, daha önce alınmış olan karara bağlı olarak Pazarcık’ta belediye başkan adayı Haydar İkizer’in desteklenmesi kararını bir kez daha ve kuvvetle vurgulamıştır. Bu amaçla herkesin ulaşabileceği tüm tanıdıklarına köylüsüne ve hemşerisine Maraş Girişiminin ve beraber oluşturulan federasyonun ilgili bütün dernekler, tüm üye ve taraftarlarının bu karara uygun davranmasını sağlamaya çalışacaklarına karar verdiklerini ifade ettiler.  Pazarcık ta bir defa daha AKP’nin kazanmaması için her sorumlu ve ilgili olan insanlarımızın elinden geleni yapmasını ısrarla bekliyor ve istiyoruz.

2.     Yine seçim kapsamında Elbistan’da bütün insanlarımızın, Elbistan Belediye eş başkan adayları olarak HDP eş başkan adayları Hüseyin Yıldız ve Döne Göksungur’un desteklenmesi kararının da en etkili bir şekilde uygulanmasını bunun için bütün insanlarımızın duyarlı hale getirilmesi gerektiğine,

3.     Nurhak ve Ekinözü’nde ise insanlarımızın tercihlerini demokrasi doğrultusunda yaparak, AKP/MHP faşist çetesine gereken dersi vermesi için gerekli çalışmaların yapılmasına,  

4.     Maraş Girişimi’nin kendi tüzel varlığıyla federasyonun içinde yer almasına,

5.     15-16 Haziran kampında federasyonun ilk kongresinin yapılmasına,

6.     15-16 Haziran da yapılmasına karar verilen Kampın hazırlıklarının hızlandırılmasına, bunun için daha önce görevlendirilmiş olan komisyonun görevine devam etmesine,

7.     Basın-yayın- bilim ve kültür-sanat komisyonlarının, içinde bulunduğu atalet mahkûm edilerek, bir an önce aktifleştirilmesine, bu amaçla yeni arkadaşlarla güçlendirilmesine karar verilerek yeni arkadaşların katılımına karar verilmiştir.

MARDEF- FED-KOM MARAŞ DEMOKRATİK DERNEKLER FEDERASYONU’NUN KURULUŞUNUN HALKLARIMIZIN DEMOKRASİ MÜCADELESİNE KATKI SUNACAĞINA İNANIYOR, BU VESİLE İLE KAMUOYUNU BİLGİLENDİRMEYİ BİR GÖREV SAYIYORUZ.

28 Mart 2019

MARAŞ GİRŞİMİ/ MARDEF- FEDKOM

MARAŞ DEMOKRATİK DERNEKLER FEDERASYONU

NEWROZ PİROZBE!

Bilindiği gibi Newroz, binlerce yıl önce Dehak’ın zulmüne karşı,  Demirci Kawa’nın önderliğinde  gerçekleştirilen büyük bir direnişin ve aynı zamanda, zaferin bayramıdır.  Dehak’ın sınırsız zulmüne başkaldıran Kürt halkı, Demirci Kawa’nın önderliğinde geliştirdiği bu direnişle, 2631 YIL önce büyük bir zafer kazanarak insanlığa Newroz bayramını armagan etmiştir.

Tarih bugün bir kez daha ve Kürt halkını ve tüm ezilenleri, çagdaş Demirci Kawalarin önderliğinde ve yeni Newrozlarda,  daha kalıcı ve  daha büyük bir zafere mahkum etmiştir.  Bu Newroz yakılaşan zafere giden yolda yaşanan bir  Newrozdur.

Leyla Güven’in başlattığı, zindanlarda 7 bini aşkın arkadaşın  ve Strasburg’da, Hewler’de, Galler’de bir çok arkadaşın kararlılıkla devam ettirdiği açlık grevi direnişinin  yaşandığı bu koşulllarda, bu arkadaşın yaşamasını sağlamak için de bu Newroz çok önemli bir etki yapacaktır.

Aynı şekilde 31. Martta gerçekleştirilecek oaln yerel seçimlerin çok önemli olduğunu hepimiz çok iyi biliyoruz.  AKP/MHP çetesinin kaybettiği bu seçimleri zafere giden yolda bir dönemece dönüştürmek, bu Newroz katılamakla sağlanacak bir sonuçtur.

O nedenle başta bütün Maraşlı halkımız olmak üzere bütün halkları  ve ezilenleri, en güçlü şekilde bu Newroza katılamaya çağırıyoruz.   Özellikle de kitle eylemelrine katılımın az olmasından dolayı kaygılanan bütün arkadaşları,  bizzat kendilerinin ve beraberlerinde kimleri katabiliyorlarsa herkesi bu newroza katılmaları büyük bir öneme sahiptir.

Maraş girişimi olarak bütün maraşlı arkadaşlarımızla bu özgürlüğe ve zafere bu Newrozda birlikte olacağımıza inanıyoruz.

BIJİ NEWROZ

YAŞASIN NEWROZ

YAŞASIN AÇLIK GREVİ DİRENİŞİ.

LEYLA GÜVEN’İN TALEBİ BİZİM DE TALEBİMİZDİR.

DTK eş başkanı ve Hakkâri Milletvekili Leyla Güven, bugün itibarıyla 113 gündür, süresiz- dönüşümsüz açlık grevindedir.  Leyla Güven’in başlattığı açlık grevini, Nasır Yağız, İmam Şiş, Strasburg’da 14 Kürt aktivisti ve mahpushanelerde, yine bugün itibarıyla, 300’ü aşkın yurtsever devam ettirmektedir. Son yapılan açıklamayla, 1. Mart’ tan başlamak üzere tüm mahpushanelerde bulunan bütün yurtsever, ilerici ve devrimciler de açlık grevine katılacaklarını belirtilmişlerdir.    

Açlık grevleri, Kürt Halk Önderi Sayın Abdullah Öcalan’a uygulanan hukuksuz tecrittin kaldırılması amacıyla yapılmaktadır. Ancak bu tecrit, sadece Sayın Abdullah Öcalan’a değil, bütün toplumu, Kürtlere, Alevilere, kadınlara ve tüm ezilenlere uygulanmaktadır. Biz biliyoruz ki Maraş’ta Terolar kampının yapımını kolaylaştıran da kalıcılaşmasını sağlayacak olan da bu tecrittir. Aynı şekilde, Alevilerin evlerinin işaretlenmesini sağlayan ve bunu yapanları teşvik eden de bu tecrittir.  Bütün toplumu, nefes alamayacak hale getiren, birçok insanın hayatına mal olan, birçok insanın mahkum, bir çok insanın sürgün edilmesine yol açan da bu tecrittir. Yıllar önce yapılan Maraş katliamı da bu tecritti uygulayan zihniyetin sonucu ve marifetiydi.

            Kısacası kim olursak olalım, diktatörlüğün yanında değilsek, bu tecrit hepimizin hayatını etkilemekte, özgür yaşama olanağını ortadan kaldırmaktadır. Ve Kürt Halk Önderi Sayın Abdullah Öcalan’ uygulanan bu tecrit devam ettiği sürece, hiç birimizin yaşamı, nerede olursak olalım, güvencede olmayacaktır. Bu tecrit devam ettiği sürece, Maraş’ta, Pazarcık’ta Elbistan’da, Ekinözü’nde, Afşin’de Göksun ’de ve bütün yaşam alanlarımızda, huzur, barış, kardeşlik, ekmek, özgürlük, kardeşlik olmayacaktır.  Bu tecrit devam ettiği sürece, köylerimize, şehitlerimize gitmek, topraklarımızı, geçmişimizi, kültürümüzü ve inancımızı korumak ve yaşatmak bile büyük bedeller gerektirecektir.

O nedenle biz Maraş Girişimi olarak, Kürt Halk Önderi Sayın Abdullah Öcalan’a uygulanan bu tecrittin kalkması için yapılan bütün eylemleri, bütün gücümüz, inancımız, imkanlarımız ve kararlılığımızla destekliyor ve başta Leyla Güven olmak üzere, açlık grevlerindeki tüm arkadaşları ve hemşerimiz olan İmam Şiş arkadaşı, bütün içtenliğimizle selamlıyor ve destekliyoruz. 

            Aynı şekilde, tüm Maraşlı arkadaşlarımızın, yapılan bütün eylem ve etkinliklere en güçlü şekilde katılmaları gerektiğini belirtiyor ve bu konuda hiçbir demokrat-yurtsever Maraşlının kendisini esirgemeyeceğine inanıyoruz. Yeni Maraş katliamlarının yaşanmamasını ve yapılan katliamların hesabının sorulmasını isteyen bütün Maraşlı yurtsever-demokrat ve devrimcilerin, bu tarihi an’a ve bu tarihi eylemlere büyük bir sorumluluk ve ciddiyetle yaklaşacaklarını, buradan ortaya çıkan görevlere dört elle sarılacaklarını biliyor, umuyor ve bekliyoruz.  

Tam da bunun için, 2. Mart. 2019 da Köln’de yapılacak olan “Tecride karşı miting ve yürüyüş” e bütün Maraşlıların bulundukları her bölgede, en etkili ve en güçlü katılımı sağlayacaklarına inanıyoruz. 

  • MARAŞ KATLİAMININ HESABINI SORMAK İÇİN TECRİT KIRILMALI, LEYLA GÜVEN VE ARKADAŞLARI YAŞAMALIDIR.
  • BÜTÜN YURTSEVER DEMOKRAT MARAŞLILAR YAŞAMI VE ÖZGÜRLÜĞÜ SAVUNMAK İÇİN 2. MART’TA KÖLN’DE OLACAĞIZ.

Maraş Girişimi

28 Şubat 2019